2. Krallar 6:3-9

12:25-2Kr.17:41 Krallığın bölündüğü (İsrail ve Yahuda olarak) dönemin anlatıldığı bu bölümlerde, ağırlıklı olarak kralların yaptıklarına ve onlara ilişkin peygamberliklere değinilir. Tanrı’nın gelişmekte olan yeryüzündeki krallığı en fazla kuzeydeki (İsrail) krallıkta tehlikeye girmiştir, çünkü sadakatsiz krallar, kukla kâ-hinler ve sahte peygamberler yüzünden imandan sapma eğilimi artış göstermiştir. Bu dönemde İlyas ve Elişa, Tanrı’nın yönetiminin sadık temsilcileri ve peygamberleri olarak hizmet etmiştir (bkz. Giriş). Güneydeki (Yahuda) krallıkta ise RAB, krallığının görünen simgeleri olan tapınak, Antlaşma Sandığı ve kâhinlerinin hizmeti aracılığıyla halkıyla beraberdir. Davut’un soyundan olan kralların yönetimlerini RAB’be sadık biçimde sürdürmeleri sayesinde RAB’bin antlaşmasına kuzeydeki (İsrail) krallığına göre daha bağlı kaldılarsa da, itaatsizlik ettikleri zaman onlar da sürgünle cezalandırılacaklardır.

6:5 Onu ödünç almıştım Bu oldukça pahalı olan aleti ödünç alan kişi kaybederse, bedelini geri ödeyene kadar ödünç aldığı kişi için köle olarak çalışmak zorunda kalırdı.

6:6 Elişa bir dal kesip oraya atınca, balta demiri su yüzüne çıktı Krş. 2Kr.4:41. Bu mucize, (1) Tanrı’nın sıkıntı içindekilere duyduğu merhametinin görülmesini; (2) Tanrı’nın kudretinin peygamberler aracılığıyla sergilenmesini; (3) Elişa’nın yetkisinin onaylandığını gösterdi ve çevresindeki genç peygamberlerin imanda güçlenmesini sağladı.

6:8 Aram Kralı Bkz. 2Kr.5:1’e ait not. İsrail’le savaş halindeydi Muhtemelen topyekun bir savaştan ziyade, Aram Kralı’nın talan ve yağma amacıyla İsrail kentleri üzerine akıncılar göndermesi söz konusudur (2Kr.6:23).

6:9 Tanrı adamı Elişa (bkz. 2Kr.6:10,2Kr.6:12). İsrail Kralı’na Muhtemelen Yoram’a (bkz. 2Kr.1:17; 2Kr.3:1; 2Kr.9:24).